Հովիկ Աբրահամյանը ՀՀԿ-ից հեռացավ` իր հետ տանելով մերձավորներին, թիմակիցներին։ Սա լա՞վ է, թե՞ վատ ՀՀԿ-ի համար, մեծ հաշվով այդքան էլ էական չէ, որովհետև իշխող կուսակցության «ջրերը» միայն Հովիկ Աբրահամյանով ու նրա թիմով չէին «պղտորվում»։ Այստեղ կան այնքան «կեղտոտ» առուներ, որ վաղուց հանրության աչքի փուշն են դարձել, սակայն իշխանությունը փայփայում, սնուցում ու ճանապարհ է տալիս։ Հետո էլ այնպես չէ, որ ՀՀԿ-ի երբեմնի կարկառուն դեմքը հեռացավ ու հասարակությունը սկսեց ՀՀԿ-ին վստահել և ընդունել։
Մեկ այլ հանգամանք. Աբրահամյանի թիմի հեռացումը մեկ անգամ ևս փաստեց, որ Հայաստանում իշխանությունը ոչ թե ամբողջական մի մարմին է, այլ առանձին «բդեշխություններից» կազմված օրգան, որը կարող է շատ արագ փշրվել-ոչնչանալ, եթե բդեշխը որոշի այլ քայլերով առաջ գնալ։ Սա երկրի, ոչ թե իշխանությունների ողբերգությունն է։ Ստացվել է այնպես, որ մի ողջ մարզ ղեկավարել է Հովիկ Աբրահամյանը, և նա է որոշել՝«գյադեք, աջ, գյադեք, ձախ»։ Ի դեպ, նա մենակ չէ այս գործում։ Հայաստանի այլ մարզերում էլ տերուտիրական են մարդիկ, որոնք ընդամենը օլիգարխ են, մեծահարուստ և իշխանության հովանավոր։ Թվում է, թե մի օր մեկը պիտի գա ու Հայաստանի մարզերը միացնի իրար և երկիրը երկիր դարձնի։ Իսկ այսօրվա իշխանությունը կշարունակի՞ տեղական «բդեշխներին» լիազորություններից զրկել, թե՞ ոչ, կերևա առաջիկայում, բայց փաստ է, որ այսօր արդեն դրանց պահպանումը վնասում է նաև իշխանությանը։
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ